نفاق یهود (قرآن)از مصادیق منافقان که در آیات قرآن به آنها اشاره شده، «یهود» است. ۱ - نفاق در میان يهودیانروحيّه نفاق و دورويى، در ميان برخى یهودیان: ۱. «وَ إِذا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلا بَعْضُهُمْ إِلى بَعْضٍ قالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُمْ بِما فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ؛ و هنگامى كه مؤمنان را ملاقات كنند مىگويند ایمان آورديم، ولى هنگامى كه با هم خلوت مىكنند (بعضى به بعضى ديگر اعتراض مىكنند و) مىگويند چرا مطالبى را كه خداوند (در باره صفات پیامبر اسلام) براى شما بيان كرد به مسلمانان بازگو مىكنيد تا (روز رستاخیز) در پيشگاه خدا بر ضد شما بان استدلال كنند؟ آيا نمىفهميد؟» آيه، مربوط به يهود بنیاسرائیل است كه متخلّق به اخلاق منافقان بودند. ۲. «مِنَ الَّذِينَ هادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ يَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَيْنا وَ اسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَ راعِنا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِي الدِّينِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنا لَكانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَقْوَمَ وَ لكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا؛ بعضى از يهود، سخنان را از محل خود تحريف مىكنند و (به جاى اينكه بگويند شنيديم و اطاعت كرديم) مىگويند شنيديم و مخالفت كرديم و (نيز مىگويند) بشنو كه هرگز نشنوى و (از روى سخريه مىگويند راعنا يعنى) ما را تحميق كن تا با زبان خود حقايق را بگردانند و در آئين خدا، طعنه زنند ولى اگر آنها (به جاى اين همه لجاجت) مىگفتند: شنيديم و اطاعت كرديم و سخنان ما را بشنو و به ما مهلت ده (تا حقايق را درك كنيم) به نفع آنها بود و با واقعيت سازگارتر، ولى خداوند آنها را به خاطر كفرشان از رحمت خود دور ساخته و لذا جز عده كمى ايمان نمىآورند.» جمله «واسمع غير مسمع» بيانگر روحيّه نفاق يهود است. ۳. «وَ إِذا جاؤُكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ قَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما كانُوا يَكْتُمُونَ؛ و هنگامى كه نزد شما مىآيند مىگويند ايمان آوردهايم (اما) با کفر وارد مىشوند و با كفر خارج مىگردند و خداوند از آنچه كتمان مىكردند آگاهتر است.» آيه مذكور و آيات بعد، بيانگر صفات منافقان از يهود است. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۲۶۲، برگرفته از مقاله «نفاق یهود». |